Ervaring burn-out in combinatie met yoga

Veel mensen in mijn omgeving werden erdoor geveld.
Steeds zei ik tegen mezelf: “Dat zal mij nooit overkomen!” Maar ondertussen bleef ik maar doorgaan.

Werken, voor de kinderen zorgen, het huishouden doen, toetsen en taken verbeteren, lessen opstellen, de plotse dood van mijn papa verwerken en al wat erbij hoorde regelen, voor mijn schoonvader zorgen, verbouwen, er steeds voor anderen staan, geen ‘neen’ kunnen zeggen, …

En plots was ie daar… De eerste paniekaanval. Gevolgd door zeer rare dagen en nachten. Weken en maanden. Een jaar …

Diagnose = burn-out.

Een jaar geleden leek het alsof ik zou doodgaan. Stikkapot. Allerlei kwalen. Dringend op zoek naar rust. En toen kwam er plots het idee van mijn zus: “yoga”. Om eerlijk te zijn … “Not my cup of tea, een beetje zweverig gaan doen.”, dacht ik. Ik besloot het een kans te geven en tot op de dag van vandaag heb ik er nog geen seconde spijt van gehad.

Elke sessie met Shanna geeft me rust. Biedt me even de kans om alleen maar aan mezelf te denken en de kolkende, draaiende wereld rondom mij even te vergeten. Eindelijk weer die zelfzorg. Mezelf een uurtje per dag op de eerste plaats zetten.

Mentale balans terugvinden door de door Shanna zorgvuldig uitgekozen onderwerpen bij de Shakra-yoga.

Mijn spieren ontspannen na alweer een nacht slecht slapen bij de Wake up-sessie.

Leren luisteren naar wat mijn lichaam doet en nodig heeft.

De golven niet afremmen maar leren surfen.

Mijn conclusie?

Yoga is helemaal niet ‘een beetje zweverig gaan doen’.
Yoga is rust.  

K.V.